Mor Külhani - Ece Ayhan

1.Şiirimiz karadır abiler 

Kendi kendine çalan bir davul zurna 
Sesini duyunca kendi kendine güreşmeye başlayan 
Taşınır mal helalarında kara kamunun 
Şeye dar pantolonlu kostak delikanlıların şiiridir 

Aşk örgütlenmektir bir düşünün abiler 

2.Şiirimiz her işi yapar abiler 

Valde Atik'te Eski Şair Çıkmazı'nda oturur 
Saçları bir sözle örülür bir sözle çözülür 
Kötü caddeye düşmüş bir tazenin yakın mezarlıkta 
Saatlerini çıkarmış yedi dala gerilmesinin şiiridir 

Dirim kısa ölüm uzundur cehennette herhal abiler 

3.Şiirimiz gül kurutur abiler 

Dönüşmeye başlamış Beşiktaşlı kuşçu bir babanın 
Taşınmaz kum taşır mavnalarla Karabiga'ya kaçan 
Gamze şeyli pek hoş benli son oğlunu 
Suriye hamamında sabuna boğmasının şiiridir 

Oğullar oğulluktan sessizce çekilmesini bilmelidir abiler 

4.Şiirimiz erkek emzirir abiler 

İlerde kim bilir göz okullarına gitmek ister 
Yanık karamelalar satar aşağısı kesik kör bir çocuğun 
Kinleri henüz tüfek biçimini bulamamış olmakla 
Tabanlarına tükürerek atış yapmasının şiiridir 

Böylesi haftalık resimler görür ve bacaklanır abiler 

5.Şiirimiz mor külhanidir abiler 

Topağacından aparthanlarda odası bulunamaz 
Yarısı silinmiş bir ejderhanın düzüşüm üzre eylemde 
Kiralık bir kentin giriş kapılarına kara kireçle 
Şairlerin ümüğüne çökerken işaretlenmesinin şiiridir. 

Ayıptır söylemesi vakitsiz Üsküdarlıyız abiler 

6.Şiirimiz kentten içeridir abiler 

Takvimler değiştirilirken bir gün yitirilir 
Bir kent ölümünün denizine kayar dragomanlarıyla 

Düzayak çivit badanalı bir kent nasıl kurulur abiler?

Ece Ayhan